Zondag 27 september 2015 zal de geschiedenisboeken in gaan als de dag dat de judojeugd van Dun Hong hun eerste ronde in de West Friese Jeugd Judo Competitie 2015-2016 zouden gaan afwerken.
Vorig seizoen wist het team van Dun Hong zich pas in de laatste ronde van de competitie te handhaven in de 3e klasse en dit seizoen zou het misschien nog wel eens moeilijker kunnen worden.
Waarom?
Nou, het is een vrij jong team, 1 of 2 judoka’s zullen of gaan boven hun eigen gewichtsklasse uit komen en we missen iemand die in de -55kg uit kan komen.
Dit laatste is heel jammer, omdat je deze partij dan altijd verliest.
Dus weet of kent u nog iemand die in deze klasse wil of kan uitkomen, dan horen wij dit graag van u.
Je moet roeien met de riemen die je hebt!
Om maar eens bij het begin te beginnen, begin ik maar met het voorstellen van het team.
In de klasse -27kg zal deze ronde -de jongste der Smitjes- Jayde debuteren.
In de klasse -30kg (kan ook in de -27kg) zal net als vorig seizoen Nafissa stralen.
In de klasse -34kg wordt er een beroep gedaan op de lieftallige Sterre
In de klasse -38kg zal good-old Jamie weer menig tegenstander door de mat heen smijten.
In de klasse -42kg zal de enthousiaste Rafael ook dit jaar acte het presens geven.
In de klasse -46kg zal “lichtgewicht” Tim een poging doen om zijn partijen te gaan winnen.
In de klasse -50kg zal Owen het “Smitjes gehalte” verdubbelen.
Voor de klasse -55kg kunt u zich –bij deze- opgeven (mits u aan de juiste eisen voldoet).
En -last but not least-, in de klasse -60kg zal Quinn zijn judo kunsten mogen vertonen.
Het geheel zal onder de bezielende leiding staan van “Mister Dun Hong to be” Igor en hij zal Chantal als Personal Assistant naast zijn zijde hebben staan.
Om het geheel helemaal af te ronden, zal onze enige echte eigen Kees het team van Dun Hong vergezellen als scheidsrechter om zo alles in goede banen trachten te leiden.
Nog voordat het seizoen goed en wel begonnen is, moest Chantal (door velen ook wel Chanteeeeeeeeeel genoemd) tot haar grootte spijt meteen afzeggen wegens werkzaamheden en dus heeft ondergetekende de grootte eer om Igor voor 1 keer te mogen vergezellen.
Mocht Chantal weer terugkeren, dan zal ik de rest van het seizoen een poging wagen om de verslaggever uit te gaan hangen.
Ik ben –zoals ik al eerder schreef- geen absolute judo kenner, maar Coach Igor zou mij de nodige termen toe fluisteren, zodat ik toch nog een beetje intelligent over kom.
Het kan dus wel zo zijn dat er wat kleine foutjes in die moeilijke judotermen komen en mocht u zo nodig alle judopunten bij elkaar willen optellen en deze komen niet overeen met de einduitslag, dan is dat mijn fout en dan verwijs ik u door naar de zin over mijn gebrek aan judo kennis.
Nou dit was de introductie van het team (dit zal ik u in het vervolg besparen…..denk ik), het is nu de hoogste tijd voor datgene waar het allemaal om gaat: HET JUDO !
Ik zal het proberen een beetje kort te houden, anders wordt het lezen van dit verslag helemaal dagvullende taak.
In de eerste ronde mocht Dun Hong het opnemen tegen de “gastheer” van vandaag Hikiwake uit Hoogwoud.
Om tactische reden werd er voor gekozen om Nafissa deze ronde in de -27kg te laten starten en dit deed zij zeer goed. Met het voor haar bekende betere sleur- en trekwerk, wist zij haar tegenstander alle kanten op te sleuren en met een Tai-otoshi wist zij een Waza-ari te scoren. Vervolgens wist zij vrij gemakkelijk de wedstrijd uit te judoën en zo was het eerste punt van seizoen een feit.
Vervolgens was het Jayde die tegen een iets te zware judoka (en dus was de winst al zeker) aan mocht treden en het was ook nog eens in een klasse boven haar eigen gewicht. Het zou dus moeilijk zat worden, maar heel stoer stond ze daar wel even. Helaas scoorde haar tegenstander een Waza-ari, gevolgd door een houdgreep en dus was daar helaas het verlies.
Hierna mocht Sterre het proberen en met de juiste instelling en de nodige felheid, ging zij heel goed van start. Helaas liep zij al snel tegen een Waza-ari aan, welke gevolgd werd door een houdgreep. Maar Sterre wist hier heel goed uit te komen en dus mocht zij proberen om de opgelopen achterstand te herstellen. Maar wederom liep zij tegen een Waza-ari aan en dat betekende dus einde partij.
Jamie mocht vervolgens proberen om de tussenstand weer gelijk te trekken en dit deed hij op zijn welbekende manier. Binnen 10 a 15 seconde scoorde hij door middel van een Uchi-mata een Ippon en meer kunnen we er eigenlijk niet van maken. Het was gewoon heel knap gedaan.
Nu was Raphael aan de beurt. Hij vloog op zijn tegenstander af alsof hij de trein van een half uur geleden moest halen en daar had zijn tegenstander het behoorlijk moeilijk mee. Bekomen van de schrik, wist zijn tegenstander door middel van een Tani-otoshi een Waza-ari te scoren en Raphael kwam in een houdgreep terecht en daar wist hij niet meer uit te komen.
En toen was het de beurt aan Tim.
Tim mag vanwege zijn geboortejaar niet in de -38kg of -42kg uitkomen (wat een stomme regel, hij weegt nog geen 38 kilo, wat maakt zo’n geboorte jaar dan uit……maar dat is mijn mening) en dus is hij gevraagd of hij in de -46kg uit wil komen en dat wou hij wel. En dus stond hij tegenover een iets grotere en zeker zwaardere tegenstander. Door middel van een Ashi-barai wist Tim een Yuko te scoren en deze voorsprong wist hij lang vol te houden. Met nog zo’n 10 seconde te gaan deed zijn tegenstander een alles-of-niets poging en dit leverde hem een Waza-ari op. Helaas verlies voor Tim dus, maar wat was hij dicht bij een “verassing”.
Dan moest Owen het maar doen!
Het eerste wat in mij op kwam bij het zien van deze partij was: wat is hij gegroeid (letterlijk en figuurlijk) ten opzichte van vorig seizoen. Hij was cool, hij keek goed, heel beheerst, maar vooral beresterk en zo liet hij overduidelijk merken dat er voor zijn tegenstander niks te halen viel. Hij scoorde eerst een Yuko en daarna nam hij een beenworp over en scoorde hij een Waza-ari. Vervolgens smeet hij zijn tegenstander bijna door de mat met een O-soto-gari en dit leverde hem een Ippon op. Super goed gedaan door Owen en daar gaan we nog veel plezier aan beleven.
De partij in de -55kg was voorbij voordat we het wisten, want beide teams hadden geen judoka’s in deze klasse.
En dus mocht Quinn als laatste de mat op.
In deze partij was hij overduidelijk de bovenliggende partij, alleen wist zijn tegenstander de partij aardig te rekken door constant op zijn buik te gaan liggen. Quinn keek het allemaal even aan, maar leek het op een gegeven moment wel zat te zijn en doormiddel van een Ippon-seoi-nage scoorde hij een Waza-ari. Om het geheel af te maken voegde hij er een houdgreep aan toe die muurvast zat en zo won hij zijn partij vrij eenvoudig.
De eerste ronde was dus voorbij, met een gunstige uitslag voor Dun Hong.
Hikiwake 6 matchpunten en 17 judopunten
Dun Hong 10 matchpunten en 47 judopunten
In de 2e ronde mocht Dun Hong het opnemen tegen Judo Ryu Kensui
Deze keer was het Jayde die als eerst de mat op mocht.
Het was duidelijk dat zij niet nog een keer wilde verlezen en dus ging ze weer flitsend van start. Ze schudde haar tegenstander flink heen en weer en het enige wat deze tegenstander kon doen was: mee schudden. Deze zelfde tegenstander kreeg even later nog een waarschuwing (geen shido) voor een nekklem –ook wel tubetje tandpasta genoemd- en daar bleef het allemaal bij.
Na 2 minuten stonden er nog geen scores op het scorebord en dus was moest er een scheidsrechterbeslissing aan te pas komen om de winnaar aan te wijzen.
Helaas koos de scheids niet voor Jayde en dus verloor zij de partij.
Maar als het allemaal officieel volgens de regels was gegaan, had de tegenstander van Jayde een shido moeten krijgen en dan had Jayde de partij wel gewonnen.
In de volgende partij van Nafissa werd al snel duidelijk dat zij veel beter was dan haar tegenstander en dit uitte zich in een Yuko door middel van een Tai-otoshi voor Nafissa. Om het snel af te maken zetten Nafissa een beenworp in, maar deze werd over genomen door haar tegenstander en deze wist ook een Yuko te scoren. “Dat kan natuurlijk niet” dacht Nafissa en met een O-soto-gari scoorde zij rap daarna een Ippon en zo ging de winst naar deze Dun Hong-topper.
Nu was het de beurt aan Sterre.
Net als in haar eerste partij ging ze lekker fel van start en deed ze er alles aan om haar tegenstander te vloeren. Maar helaas ging het voor haar mis doordat haar tegenstander haar met een O-soto-gari naar de grond werkte, met een Ippon als gevolg. Helaas voor Sterre, maar toch goed judo.
Ook in de 2e partij van Jamie viel er voor ondergetekende weinig te vertellen.
Nog voordat ik het puntje van mijn pen op het papier had geplaatst, lag zijn tegenstander al op de rug. Met een Uchi-mata scoorde Jamie een Ippon en zo was de partij dus rap afgelopen. Ik heb meteen maar even een verzoekje aan Jamie gedaan of hij de volgende partij even wat langer wil laten duren, dan heb ik tenminste wat om over te schrijven.
Over de tweede partij van Raphael valt ook weinig te zeggen, omdat Judo Ryu Kensui geen judoka in de klasse -42kg had.
Jammer voor Raphael, maar zo kom je wel lekker gemakkelijk aan de punten, aangezien de winst dus naar Raphael ging.
In de tweede partij van Tim was het gewichtsverschil met zijn tegenstander duidelijk te merken. Tim hield het nog lang vol, maar met een O-soto-gari werd hij toch naar de grond gewerkt (met een Yuko als gevolg) en zijn tegenstander probeerde hem in de houdgreep te krijgen. Maar Tim hield deze goed af en dus mochten de twee het opnieuw proberen. Wederom werd Tim met een O-soto-gari naar de grond gebracht en deze keer lukte de houdgreep van zijn tegenstander wel en dus was daar het verlies van Tim.
Owen was ook in zijn tweede partij weer oppermachtig.
Ook in deze partij had zijn tegenstander geen vat op hem en met een combinatie Uchi mata / Ko-uchi-gari scoorde hij een Yuko en om de winst helemaal te pakken, nam hij zijn tegenstander in een rotsvaste houdgreep en deze liet hij niet meer los.
Kortom: wederom weer goed judo door Owen.
In de klasse -55kg heeft Dun Hong dus geen judoka (deze vacature staat nog steeds open) en dus ging de winst naar Judo Ryu Kensui.
Als laatste was het weer Quinn die zijn kunsten mocht vertonen.
Door goed te kijken en goed te opserveren, wist hij precies wat hij moest doen om deze partij te winnen en door middel van een O-goshi wist hij vrij gemakkelijk een Ippon te scoren.
Alles bij elkaar opgeteld, kom je dan tot de volgende einduitslag:
Dun Hong 10 matchpunten en 50 judopunten
Judo Ryu Kensui 8 matchpunten, 30 judopunten
Dus was er weer winst voor Dun Hong…………..dat gaat lekker zo !
In de derde ronde en laatste ronde van deze ronde (wat een hoop rondjes ????), mocht
Dun Hong het opnemen tegen Yamaguchi.
Wederom als eerste mocht Jayde beginnen.
Ze deed er werkelijk alles aan om deze pot dan wel te winnen, want van de eerdere 2 verliespartijen werd zij logischerwijs niet vrolijk. Maar helaas werd zij gedurende de partij met een O-soto-gari naar de grond gewerkt, met een houdgreep als gevolg. Hoe hard ze het ook probeerde, ze kwam er helaas niet uit en dus was daar het verlies.
Dan maar door naar “het zekerheidje” Nafissa.
Vol vertrouwen betrad ze de mat, maar ze leek wel wat gemakzuchtig in deze partij.
Ze kreeg al snel een Waza-ari tegen en tot overmaat van ramp, kwam ze ook nog eens in een houdgreep terecht. Gelukkig wist zij zich hieruit te “wurmen” en kon zij vervolgens verder judoën. Met haar eigen manier van judoën, wist Nafissa ook een Waza-ari te scoren en de winst lag voor het grijpen.
Helaas liet zij zich vervolgens toch weer mee slepen in het “spelletje” van haar tegenstander en werd zij op haar rug gegooid en dus was daar een Ippon en dus ook de winst voor haar tegenstander.
Sterre mocht hierna proberen om toch nog een partij te winnen en vol goede moed ging zij weer van start. Helaas viel zij al vrij snel door een O-soto-gari naar achter (geen score) en kwam zij in een houdgreep terecht, waar zij niet meer uit zou komen.
In de derde partij van Jamie bleek dat hij naar het eerdere verzoek van ondergetekende geluisterd te hebben, want deze partij duurde zowaar wat langer dan 10 seconde.
De jonge dame waar hij tegen moest was ietsjes langer dan hem en had een tactiek bedacht waar Jamie blijkbaar wat meer moeite mee had. De meeste tegenstanders van Jamie “vliegen” op hem af en dat is precies waar Jamie graag van houdt. Door heel goed de snelheid en voorwaartse beweging van zijn tegenstander over te nemen, weet hij meestal de partij snel af te maken, maar deze tegenstander bewoog niet voorwaarts, maar zijwaarts. Hier moest Jamie duidelijk even op anticiperen (=mooi woord), maar door middel van een De-ashi-bara deed hij dit goed en wist hij een Waza-ari te scoren. Niet snel hierna paste hij een Marote-seoi-nage toe en scoorde hij wederom een Waza-ari.
Dit betekende dus einde partij en wederom winst voor Jamie.
Raphael had het in zijn laatste partij van deze ronde behoorlijk moeilijk.
Door een O-uchi-gari liep hij al snel tegen een Yuko aan en doordat hij te veel voorover gebogen judode, kreeg hij ook nog eens een shido tegen. Maar Raphael knokte zich knap terug door een Yuko te scoren met een O-soto-gari en iets later scoorde hij zelfs een Waza-ari door deze zelfde worp. Het bleef een zware partij, maar hij wist het goed uit te judoën en dus wist hij te winnen.
Tim kreeg in zijn laatste partij de zwaarste tegenstander in de categorie -46kg. Volgens de zeer vriendelijke coach van de tegenstander kon deze tegenstander nog maar net in deze klasse uitkomen en dan ben je -met je nog net geen 38kg- eigenlijk vrij kansloos.
Dit bleek ook wel, want na ongeveer 1,5 minuut kwam hij in een houdgreep te liggen waar hij niet meer uit wist te komen.
In de -50kg mocht Owen proberen ook zijn laatste partij te winnen en dit deed hij dan ook met volle overtuiging. Door 2 keer een O-soto-gari toe te passen wist hij 2 keer een Waza-ari te scoren en zoals we allemaal weten betekend 2 keer een Waza-ari een Ippon.
Nog steeds had Dun Hong in de klasse -55kg geen judoka (u kunt een open sollicitatie indienen bij coach Igor) en dus gingen de punten naar Yamaguchi.
Vol vertrouwen en een klein beetje overmoed begon Quinn aan de laatste partij van de dag. Dit bleek achteraf zijn zwaarste partij te worden.
Door middel van een O-soto-gari wist hij een Yuko te scoren, maar de gewilde houdgreep die Quinn wilde kwam er niet. Dit moet beter kunnen dacht Quinn en wederom met dezelfde worp scoorde hij weer een Yuko. Nu kwam de gewilde houdgreep er wel en deze liet Quinn niet meer los.
De uitslag:
Dun Hong 8 matchpunten en 37 judopunten
Yamaguchi 10 matchpunten, 50 judopunten
Helaas was daar een verlies voor Dun Hong, maar hoe zou het eruit gezien hebben als we wel iemand in de -55kg zouden hebben…………….we zullen het nooit weten. Maar goed, uiteindelijk wist Dun Hong dus 2 van de 3 rondes te winnen en dat is gewoon heel knap.
Zo, dat was dan het einde van het verslag wat betreft de eerste ronde van de WFJJC.
Ik ben blij dat ik het lekker kort heb weten te houden en ik zal de volgende keer weer proberen om de prestaties van de Dun Hong toppers op papier te krijgen.
Tot 18 oktober dan maar.
De razende reporter
Ronald de Boer
